Nucleaire bunkers: de vraag ernaar is sinds het begin van de oorlog tussen Oekraïne en Rusland enorm toegenomen: "Ze zijn met 3.000% gegroeid."

Ze beschermen tegen een explosie van één megaton, het equivalent van acht Hiroshima-bommen, twee kilometer verderop. Vóór de pandemie werden er slechts een paar per jaar gebouwd. "Nu zijn het er ongeveer dertig." De grootste vraag komt uit Noordwest-Italië, dat de afgelopen jaren het zuiden heeft ingehaald. En de omzet? Je kunt niet minder dan dertigduizend euro uitgeven , zolang alles maar in het initiële project voor een woning is inbegrepen. Anders verdubbelen de prijzen: tachtigduizend euro, zo niet meer. Bunkerbusiness. Sinds de Russische invasie zijn de aantallen verdrievoudigd, en dat in slechts een paar jaar tijd. Minus Energie is een bedrijf uit Mantua dat gespecialiseerd is in verwarmingssystemen en luchtbehandeling . Atoomschuilkelders zijn niet de kernactiviteit, maar een tak die bijna als hobby is ontstaan. "Tot een paar jaar geleden dachten mensen dat we een beetje gek waren", vertelde Giulio Cavicchioli, de eigenaar van het bedrijf, aan Adnkronos. " Toen, na het uitbreken van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne, ontvingen we in twee weken tijd 700 verzoeken . Iedereen leek wel gek geworden. We kregen zelfs telefoontjes van de New York Times en de Japanse Nikkei."

Het onderwerp, dat weer is aangewakkerd door Trumps recente uitspraken over nucleaire onderzeeërs die Moskou als doelwit hebben , vindt vruchtbare grond in Italië, dat verrassend genoeg niet helemaal opnieuw begint. "Sinds 1963 heeft het bedrijf dat wij vertegenwoordigen, Andair Ch, wereldwijd meer dan 35.000 bunkers gebouwd. Zwitserland, waar bunkers verplicht zijn, heeft er meer dan 315.000 op zijn grondgebied . En als een project geen schuilplaats omvat, is er geen sprake van bewoonbaarheid." Minus Energie bouwt ze niet fysiek, maar levert de technische apparatuur: filtersystemen, ventilatie en ondersteuning bij 3D-ontwerp. Het bedrijf ondersteunt architecten en ingenieurs bij de bouw. De kosten? Zoals gezegd, hangt het af van het startpunt. De manager legt uit: "Als een onderkomen in het initiële ontwerp van een huis is opgenomen, kan een gezin van vier een startprijs van 30.000 tot 40.000 euro uitgeven. Als echter alles vanaf nul moet worden gebouwd, uitgegraven, met de bouw moet worden begonnen en er vergunningen moeten worden aangevraagd, dan zal de prijs niet onder de 80.000 euro komen. En het kan hoger uitvallen, zonder dat er per se een plafond hoeft te worden vastgesteld."

Waar komen de verzoeken vandaan?

De verzoeken zijn specifieker dan vroeger. En ze zijn ook geografisch veranderd. " Tot een paar jaar geleden was het vooral het Zuiden dat zich verplaatste. Nu krijgen we vooral brieven uit Piëmont en Lombardije . Misschien vanwege de nabijheid van de Franse kerncentrales." Wie vandaag de dag geïnteresseerd is in een schuilkelder, toont ook een behoorlijke mate van voorbereiding: "Ze vragen om overdrukventilatie, een interne watertank van gewapend beton, voedsel om op te slaan." Allemaal essentiële elementen voor zelfstandig overleven in een afgesloten ruimte. Maaltijden? "Gevriesdroogd, vacuümverpakt, gesteriliseerd. Sommige moeten worden gerehydrateerd met een kwart liter water. De gemiddelde houdbaarheid is vijfentwintig jaar." Slapen, ademen, eten, drinken en hygiëne: de bunkers zijn ontworpen om aan deze vijf essentiële behoeften te voldoen. Maar er zijn ook mensen die meer vragen. "Een interne bioscoop, een eivormige schuilkelder, ondergrondse ingangen. Soms krijgen we creatieve verzoeken, maar niets verrast ons meer."

Bouwtijden

Hoe lang duurt de bouw? Gemiddeld drie maanden, mits lokale overheden of instellingen in het algemeen niet verzanden in papierwerk en bureaucratie, merkt de manager op. En er is nog steeds een gebrek aan kennis over wat een schuilkelder werkelijk is. "Sommige mensen verwarren het met een afgesloten ruimte of een gaskamer. Maar een detonatie van één megaton weerstaan – gelijk aan acht Hiroshima-bommen, de minimumcategorie die de Zwitserse regelgeving vereist – is een ander verhaal. Een kelder voldoet niet, zelfs de muren van een normaal huis niet." En Giulio Cavicchioli, heeft hij er een? "Klein, zeven vierkante meter. Ja, die heb ik." Dan pauzeert hij even en glimlacht: " Weet je wat we in Italië verplicht zouden moeten stellen? Voedselvoorraden . Herinner je je de zondag na de aankondiging van de pandemie? De lege supermarkten, de lege schappen. Ik ben die scène nooit vergeten."

Lees ook